Nadere informatie: De Roode Loop was een geheimzinnige ziekte: de mensen kregen buikloop met heftige krampen en ontsteking van de darmen; de ontlasting was rood van het bloed; vandaar de naam Roode Loop. De geneesheren wisten er eigenlijk geen raad mee. Daarom juist was de ziekte zo gevreesd. Het spreekt vanzelf dat wij hem in de Berghse archieven ook ontmoeten. Ik schrijf voor u op wat ik ben tegengekomen. Reeds in 1702 meldt Christiaan Meurs, koster-schoolmeester en gildeschrijver,
in het gildeboek van Sint-Jan te Beek: "Anno 1702 is den Roode Loop geweest ... van S. Laurents [10 augustus] tot Kersemis [25 december], 46 gestorve ... soo Jonck als out. De pastoor eerst en de Custer lest." Als wij het zielenboek van de Beekse parochieherder er naast leggen, vinden wij 24 namen van volwassenen; de overige 22 moeten kinderen zijn geweest: hun namen worden
doorgaans niet aangetekend. Ik vond de volgende personen
De epidemische golf van de Roode Loop in 1702 heerste niet alleen in Beek: ook elders in Gelderland, in Overijssel en Limburg maakte hij slachtoffers~ Venlo bijvoorbeeld verloor 10% van haar bevolking: 500 mensen. In Kleefsland was het optreden van de ziekte zelfs onderwerp voor de dissertatie van Johannes Jacobus Wepferus~ hij werd in 1703 te Duisburg uitgegeven. De hele 18de eeuw door zaaide de Roode Loop dood en verderf: in 1736 in Nijmegen en Kampen, in 1747 in Zwolle en grote delen van Gelderland, in 1750 in Friesland en Overijssel, in 1757 en 1758 in Kleefsland, in 1779 in Gelderland, Kleefsland, Overijssel en Noordbrabant. In Gelderland werd 1783 een topjaar.